بنظر من آدمی با رویاهاش زنده ست، که اگه رویا نبود تلاش بی فایده بود. رویای هرکسی فرق داره، قطعا آرزوهایی هست که برای خودِخودمونه. آرزوهایی که فقط تو دلمون میگیم و وقتی کسی میپرسه : آرزوت چیه؟ بار اول ذهنمون به همون آرزوی جادویی میره ولی نمیگیم و چند تا از این آرزوهای دم دستیمونو نام میبریم. بعضی از آرزوها هستن که بنظر خودمون هم خنده دارن ولی دوست داریم که رویاش رو داشته باشیم. بنظر من هویت هرکسی رو آرزوهاش شکل میدن. اینکه کسی از دنیا چی می خواد و مقصدش کجاست و چه ها تو سرش میپرورونه به شما میگه که اون دقیقا چطور آدمیه و روحش چه جنسی داره.
چیزی که باعث می شه رویاهامون پررنگ شن ، امیده. چیزی که به رویاهامون جونی تازه میده باوره. موجودیت کسی به رویاهاش برمیگرده. اگه کسی از رویاهاش چیزی رو حذف کنه یا باور و امیدش رو از دست بده . انگار تکه ای از روحش رو پاک کرده. آرزوها ما رو از هم متمایز میکنن و قدرتمونو نشون میدن . اصلا کاش یه صفحه تو شناسنامه بود به اسم : رویاهایش
مواظب رویاهامون باشیم :)
+این روزا سرم گرم یه کار جدید بود بخاطر همین کم کار شدم. این شما و اینم فروشگاه کوچیک من : تیهو
