اینجا خانه ی ماست. اینجا جاییست که هر شب روبرویش می نشینیم و یک قسمت از یکی از سریال های منتخبمان را نگاه میکنیم. اینجا جاییست که محسن هر هفته گلدان ها را جابه جا می کند، خاکشان را زیر و رو می کند، با تک تک آن ها حرف میزند و حالشان را میپرسد. این جا، جای همیشه سبز خانه مان است. جاییست که محال است چشمم بهش بخورد و لبخند نزنم :)
+این پست بخاطر چالش بلاگردون نوشته شده
چه قشنگ شده :)