گاهی دمای زندگی پایین میرود و ابرهایی که همیشه آن بالا بودند پایین می آیند و جلوی دیدمان را می گیرند، همه جا را مه می گیرد و تنها جایی که می بینیم جلوی پایمان است! نه آینده ای مشخص است و نه حتی گذشته ای که بتوان تکیه داد، دنیا خلاصه می شود در انبوهی از مشکلات ؛ و ناامیدی کم کم ما را تسخیر می کند. و ما فراموش می کنیم عمر ابرهای مه الود کوتاه است . مه از بین میرود اما ذهن ما هوای مه آلود را باور کرده ....
قصر خیال
به نور نگاه کن سایه ها پشت سرت خواهند بود
هیس....
سکوت کن
اینجا قلب ها سخن میگویند
وارد شدی به قصرخیال
اینجا قصر من و قصر تمام کسانیست که زمینی نیستند
گاهی از درون قصر برایت میگویم
از اهالیش
از دوستی ها و پیمان ها و
حرف هایش
گاه نیز از زمین برایت خبر میاورم
گاه از ستاره ها سخن میگویم
گاه از درختان!
اینجا همه چیز حرف دارد
اینجا قصریست به وسعت آسمان
برای همه ی کسانی که
میخواهند از زمین فاصله بگیرند
برای همه ی کسانی که
میخواهند قلبشان برای خدا باشد
اینجا قصر خیال
و من شاهزاده ی شب
به احترام قلب خودت
بپا خـــیز!
جسم و روح
-
زمینی نوشت
(۱۱۰) -
قصرنوشت
(۹۳)
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.