گاهی تغییرِ بجا میتونه بازگشت به گذشتمون باشه. بازگشت نه به بی تجربگیِ قبلی ، بلکه بازیابی حس ها و تفکرات خوبمون که طوفان ویرونش کرده. گاهی باید باورهامون که تخریب شدن و مایه ی زندگی و انگیزمون بودن رو دوباره از نو بسازیم. گاهی باید آشفتگی بعد از طوفان رو درست کنیم. سر و رومونو مرتب کنیم. لباسامونو اتو بکشیم. گرد و خاکو بتکونیم. نباید بذاریم اثراتش باقی بمونه، که هم دیگران آزار میبینن هم خودمون دیگه خودمونو دوست نخواهیم داشت... باید خودِ جدید باشیم همراه با همه ی چیزای خوبی که قبلا درونمون داشتیم و خراب شدن. نباید بذاریم زخم هامون روحمونو عوض کنه. سخته ،اما نباید بذاریم...