دنیا پر از انرژی است! هر چیزی در جهان انرژی خودش را دارد. آدم ها نیز هم! آدم ها ذره ذره احساساتشان طیفی از انرژی هست، هر حس و پدیده ای که رخ میدهد طول موج دارد، این ها خیال نیست رفیق. دنیا فراتر از جسم و ماده ست. دنیا چیزی شبیه وهم واقعیست. قلب ها پر از همین انرژی هایی است که دیده نمی شوند ولی عجیب حس می شوند، قلب هرکدام از ما سرچشمه ی قدرت است، منشوریست که هرچقدر صاف و صیقلی باشد انرژی های جاری جهان را میگیرد و تجزیه می کند و تو میفهمی حس و حال اتفاقات را، حس و حال آدم ها را و حتی حس و حال همه ی جانداران و هرآنچه که می روید را. بدون آنکه کلامی جاری شود یا با چشمی دیده شود!
این منشور بزرگ رازها دارد و تنها کلیدش خالی از کدر بودن است. اگر کثیف شود، اگر گرد و غبار زمینی بگیرد اگر با تیرهای گناه بشکند، اگر زهر شود در جام انسانیت، دنیای آدم خلاصه می شود فقط در هرآنچه که میبیند، خلاصه می شود زندگی از روی صفحات تکراری گذشتگان! اما ... اما اگر تمیز باشد و عاری از آلودگی آن وقت است که انسان ها صورت دیگری پیدا می کنند، آنوقت است که با یک نگاه تا اعماق وجود کسی را می توان دید! میتوان زمان را در مشت نهاد میتوان رنگ قلب آدم ها را دید ، می توان با درختان حرف زد و از ستاره ها قصه ی کهکشان را پرسید . باور نمیکنی رفیق؟ باور که نباشد این منشور چیزی نمی شود جز یک شیشه ی مات و بی فایده. باور کن اطرافت سرشار از طیف های رنگیست که از همه جا منشا میگیرند: از کوچکترین سنگ که خاطرات ردپای تاریخ را دارد تا انسان ها که مجموعه ای هستند از انرژی لحظاتی که تجربه کردند، از حرف هایی که شنیدند و بر زبان آوردند ، از احساس هایی که داشتند.
شده پیش کسی بی آنکه کلامی بینتان جاری شود حس دوستی داشته باشی و دلگرمی و یا برعکس حس بدی که هرآن بخواهی دور شوی؟ مواظب انرژی هایمان باشیم. هر ذره ای از کارهایمان طول موج قلبمان را تغییر میدهد. قلب ما ، هم گیرنده است هم دهنده. هم سرچشمه انرژیست هم منشور. جوری باشیم حتی یک عبور از کنار ما همراه با لبخند باشد. ما روی نورِ جهان اثرمیگذاریم ، ما حتی با کشتن مورچه ای انرژی سیاه به جهان ِهستی میفرستیم و جهان بعدها همان را برایمان پس میدهد * ، چه برسد به شکستن قلب دیگران که واویلاست....اینجا دنیای آیینه هاست. دنیای بازتاب روحمان.! دنیای داد و ستد ! سُمباده ی ایمان برداریم و منشورجان ِمان را پاک کنیم از اسارت و بند و زنجیرهایی که چشم و دلمان را یدک می کشند و سوی چشمانمان را به تاریکی سوق می دهند! دنیا چیزی فراتر از دیده هاست، دنیا را باید حس کرد ، باید با قلبمان مزه مزه کنیم.
* فَمَن یَعمَل مِثقالَ ذَرَّة خَیرا یَرَهُ و مَن یَعمَل مِثقالَ ذَرَّة شَرَّا یَرَهّ
پس هرکه هموزن ذره ای نیکی کند آن را خواهد دید و هرکه هموزن ذره ای بدی کند آن را خواهد دید.